เมื่อคิม จอง อึน ผู้นำเกาหลีเหนือขึ้นครองอำนาจเมื่อกว่า 10 ปีก่อน เขาย้ำคำสัญญา 2 ข้อที่ครอบครัวของเขาให้ไว้ตั้งแต่ก่อตั้งประเทศในปี 2491: เสริมสร้างกองทัพและพัฒนาเศรษฐกิจ
ในแนวรบทางทหาร คิม วัย 38 ปี ได้ส่งมอบมากกว่าบิดาและปู่ของเขาที่ปกครองก่อนหน้าเขา เร่งโครงการนิวเคลียร์และขีปนาวุธของประเทศ
ในด้านเศรษฐกิจ เขาต้องดิ้นรน ซึ่งเป็นประเทศที่แยกตัวอยู่แล้วทำแบบนั้นได้มากขึ้นจากการคว่ำบาตรระหว่างประเทศหลายปีเกี่ยวกับโครงการนิวเคลียร์และการปิดพรมแดนนับตั้งแต่การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนา
การค้ากับโลกภายนอกได้รับความเสียหาย เกาหลีเหนือกำลังดิ้นรนเพื่อเงินดอลลาร์อเมริกันและสกุลเงินแข็งอื่น ๆ ไม่ใช่แค่เพื่อเลี้ยงประชาชน แต่เพื่อเป็นเงินทุนสำหรับความทะเยอทะยานทางทหารและความทะเยอทะยานทางเศรษฐกิจของคิม มันกำลังลักลอบขนถ่านหินและขโมยเงินดิจิตอล นอกจากนี้ยังพยายามบีบเงินสดทุกส่วนจากประชาชน ขายสมาร์ทโฟนและสินค้านำเข้าอื่น ๆ ให้กับชนชั้นที่มีเงิน ตลอดจนรวบรวมเงินบริจาคที่ “ภักดี” เพื่อแลกกับการสนับสนุนทางการเมือง
ร้านค้าที่ดำเนินการโดยรัฐเช่นในเมืองหลวงของเปียงยางเป็นชิ้นส่วนที่สำคัญ ลูกค้าสามารถใช้เงินดอลลาร์อเมริกันเพื่อชำระค่าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ผลิตภัณฑ์ระงับกลิ่นกาย ผ้าอ้อมเด็ก และแชมพูแบรนด์ต่างประเทศ ขณะที่เงินทอนจะคืนเป็นเงินวอนเกาหลีเหนือ
ธุรกรรมดังกล่าวและกิจกรรมผิดกฎหมายอื่นๆ ทำให้คิมมีเงินดอลลาร์อเมริกันไหลเข้าคลังของเขา ทำให้เขามีโอกาสขยายคลังแสงและขีดความสามารถของประเทศ รวมถึงการทดสอบขีปนาวุธข้ามทวีปใหม่ในเดือนนี้
ขณะนี้เกาหลีเหนือกำลังยิงขีปนาวุธอย่างรวดเร็ว บางครั้งก็ยิงรายวัน วอชิงตัน โซล และโตเกียวต่างก็เตือนว่าคิมอาจทำการทดสอบนิวเคลียร์ในเร็วๆ นี้ ซึ่งเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2560
ขึ้นสู่อำนาจ
เมื่อวันที่ 15 เมษายน 2555 คิมได้รวบรวมฝูงชนจำนวนมากในกรุงเปียงยางเพื่อกล่าวสุนทรพจน์ต่อหน้าสาธารณชนเป็นครั้งแรกในฐานะผู้นำเกาหลีเหนือ เขากล่าวว่าเขาจะนำพาประเทศให้ผ่านพ้นอุปสรรคหรือความท้าทายใด ๆ ไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง แต่เขาก็ชัดเจนว่าสิ่งสำคัญอันดับแรกของเขาคือ “เสริมความแข็งแกร่งให้กับกองทัพประชาชนในทุกวิถีทาง”
ขณะที่เขาดำเนินตามเป้าหมายสองประการ เขาใช้การผสมผสานระหว่างการโฆษณาชวนเชื่อและความหวาดกลัว กวาดล้างหรือประหารชีวิตใครก็ตามที่ขวางทางเขา ขณะเดียวกันก็แสดงตนว่าเป็นผู้นำที่ “รักประชาชน” ในสื่อของรัฐ เขาทำให้รัฐบาลมีความคลุมเครือน้อยลง โดยกล่าวสุนทรพจน์บ่อยครั้งและตัดสินใจผ่านการประชุมใหญ่ของพรรค คิมถึงกับขอโทษสำหรับข้อบกพร่องของเขา โยนทิ้งตำนานของผู้นำที่ไม่มีข้อผิดพลาดและเป็นเหมือนพระเจ้า
แต่คิมก็รู้เช่นกันว่าความก้าวหน้าที่แท้จริงสำหรับประเทศของเขาสามารถบรรลุผลได้ก็ต่อเมื่อมีการเจรจากับสหรัฐฯ ซึ่งนำไปสู่การผลักดันมาตรการคว่ำบาตรจากนานาชาติ เมื่อเขาพบกับโดนัลด์ ทรัมป์ในปี 2561 เขากลายเป็นผู้นำเกาหลีเหนือคนแรกที่จัดการประชุมสุดยอดกับประธานาธิบดีสหรัฐฯ
การขยายตัวของอาร์เซนอล
แม้ว่าเกาหลีเหนือจะใช้เวลาหลายทศวรรษในการพัฒนาอาวุธของตน แต่คิมสามารถให้เครดิตกับความก้าวหน้าส่วนใหญ่ได้ ในระหว่างการปกครองของเขา ประเทศนี้กลายเป็นศัตรูคนแรกของสหรัฐฯ นับตั้งแต่สงครามเย็นที่ทดสอบทั้งขีปนาวุธข้ามทวีปและสิ่งที่เขาบอกว่าเป็นระเบิดไฮโดรเจน การทดสอบนิวเคลียร์ใต้ดินสี่ในหกครั้งของประเทศเกิดขึ้นภายใต้การดูแลของเขา
ในปี 2560 เกาหลีเหนือดำเนินการทดสอบยิง ICBM ฮวาซอง-15 ที่ประสบความสำเร็จเป็นครั้งแรก ซึ่งคิมกล่าวว่าสามารถโจมตีสหรัฐฯ ด้วยหัวรบนิวเคลียร์ขนาดใหญ่ได้ ตั้งแต่การทูตของเขากับทรัมป์พังทลายลง เขาก็มุ่งเน้นไปที่การทำให้คลังแสงของเขามีความหลากหลายและซับซ้อนมากขึ้น เปิดเผยและทดสอบอาวุธใหม่มากมาย ตั้งแต่ ICBM รุ่นต่อไปอย่าง Hwasong-17 ไปจนถึงขีปนาวุธพิสัยใกล้ที่สามารถทำลายนิวเคลียร์ได้
ในการประชุมใหญ่ของพรรคในเดือนมกราคม 2564 คิมสั่งให้รัฐบาลของเขาสร้าง “หัวรบนิวเคลียร์ขนาดใหญ่พิเศษ” ทั้งคู่ และทำให้ “อาวุธนิวเคลียร์มีขนาดเล็กลง เบาขึ้น และมียุทธวิธี” เขาเรียกร้องให้มีการพัฒนาขีปนาวุธความเร็วเหนือเสียง ICBM ที่ปล่อยโดยเรือดำน้ำ เรือดำน้ำพลังงานนิวเคลียร์ และดาวเทียมสอดแนม ในเดือนเมษายน เขาสาบานว่าจะขยายกองกำลังนิวเคลียร์ “ด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”
แม้ว่าการทดสอบ ICBM เมื่อเร็ว ๆ นี้ล้มเหลว แต่เชื่อว่าเกาหลีเหนือมีพลูโทเนียมและยูเรเนียมเสริมสมรรถนะเพียงพอที่จะผลิตอาวุธนิวเคลียร์ 45 ถึง 55 ชิ้น และอาจประกอบหัวรบไปแล้ว 20 ถึง 30 หัวรบ ตามการประมาณการจากโครงการข้อมูลนิวเคลียร์ร่วมกับสหพันธ์แห่งอเมริกา นักวิทยาศาสตร์.
ในระหว่างการพิจารณาของรัฐสภาเมื่อฤดูร้อนที่ผ่านมา จอห์น พลัมบ์ ผู้ช่วยรัฐมนตรีกระทรวงกลาโหมด้านนโยบายอวกาศของเพนตากอน ยืนยันว่าขีปนาวุธส่วนใหญ่ของเกาหลีเหนือมี “ความสามารถในการบรรทุกนิวเคลียร์”
ประเทศได้ทดสอบอาวุธจำนวนมากในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา โดยหนึ่งในนั้นบินได้ไกลและสูงกว่า ICBM ก่อนหน้านี้ แต่เกาหลีเหนือไม่เคยยิงขีปนาวุธในระยะ 6,000 ถึง 9,300 ไมล์ ทำให้เกิดข้อสงสัยว่า เกาหลีเหนือมีหัวรบนิวเคลียร์ที่ทำงานได้อย่างสมบูรณ์ ซึ่งสามารถรอดพ้นจากการ “ย้อนกลับ” ที่รุนแรงในชั้นบรรยากาศโลกและโจมตีเป้าหมายข้ามมหาสมุทรได้
จนถึงขณะนี้ ขีปนาวุธดังกล่าวได้ปล่อย ICBM ทั้งหมดในมุมสูงอย่างจงใจ ขีปนาวุธทะยานขึ้นสู่อวกาศแล้ว แรงขับของขีปนาวุธมีพลังมากพอที่หากยิงในมุมปกติ ในทางทฤษฎี พวกมันสามารถไปถึงส่วนต่างๆ หรือทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาได้ ตามการระบุของผู้เชี่ยวชาญด้านขีปนาวุธ
คิมส่งข้อความถึงวอชิงตันในปี 2561 ว่า “สหรัฐฯ ต้องตระหนักอย่างชัดเจนว่านี่ไม่ใช่แค่ภัยคุกคาม แต่เป็นความจริง” เขากล่าว “ปุ่มนิวเคลียร์อยู่บนโต๊ะทำงานของฉันตลอดเวลา”
คลังแสงของเขาไม่ได้เป็นเพียงเครื่องยับยั้งสงครามเพื่อรักษาความปลอดภัยของระบอบการปกครองของเขาจากการรุกรานจากต่างประเทศ แต่ยังใช้อำนาจทางการทูตเพื่อเอาชนะข้อตกลงทางเศรษฐกิจและอื่นๆ ในฐานะส่วนหนึ่งของการเจรจาต่อรองกับทรัมป์ คิมได้ระงับการทดสอบนิวเคลียร์และ ICBM แต่เมื่อล้มเหลว เขาพยายามเสริมสร้างอำนาจต่อรองโดยเพิ่มโครงการอาวุธเป็นสองเท่า
คิมดูเหมือนจะได้ข้อสรุปว่าการทำตามคำมั่นสัญญาเรื่องความแข็งแกร่งทางทหารเป็นความหวังที่ดีที่สุดของเขาสำหรับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ โดยการแลกเปลี่ยนส่วนหนึ่งของคลังแสงของเขากับการผ่อนปรนการคว่ำบาตร นักวิเคราะห์กล่าวว่าการทดสอบขีปนาวุธจำนวนมากเมื่อเร็วๆ นี้ เป็นส่วนหนึ่งของความพยายามของเขาในการโอ้อวดภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นและนำวอชิงตันกลับสู่โต๊ะเจรจา
การปฏิรูปเศรษฐกิจ
เมื่อเขากล่าวสุนทรพจน์ครั้งแรกในปี 2555 คิมยังกล่าวด้วยว่าเขาจะรับประกันว่าประชาชนของเขาจะ “ไม่รัดเข็มขัดอีก” ซึ่งเป็นคำสัญญาที่พ่อและปู่ของเขาให้ไว้แต่ไม่สามารถปฏิบัติตามได้
เขาแนะนำการปฏิรูปที่ทำให้โรงงานและฟาร์มมีอิสระมากขึ้นในขณะที่รักษาความเป็นเจ้าของของรัฐ เขาเปิดตลาดมากขึ้นเพื่อเสริมระบบการปันส่วนอันเปราะบางของเกาหลีเหนือ ซึ่งพังทลายลงในทศวรรษที่ 1990 และมีส่วนทำให้เกิดความอดอยากอย่างรุนแรง เขาสาบานว่าจะกำจัดการทุจริตและการเล่นพรรคเล่นพวก เขาประกาศแผนการเปิดเขตเศรษฐกิจเสรีเพื่อดึงดูดนักลงทุนต่างชาติ
ขอบเขตของการขับเคลื่อนทางเศรษฐกิจของ Kim นั้นชัดเจนที่สุดที่จัดแสดงในกรุงเปียงยาง บ้านเกิดของชนชั้นสูงที่จงรักภักดี เมืองนี้สว่างขึ้น ชั้นวางของในซูเปอร์มาร์เก็ตเต็มไปด้วยสินค้านำเข้าและสินค้าที่ผลิตในประเทศมากขึ้น เส้นขอบฟ้ายังกลายเป็นอาคารอพาร์ตเมนต์สูงที่สร้างขึ้นใหม่ การเปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่เป็นเรื่องเครื่องสำอาง อาคารทรุดโทรมหลายแห่งเคลือบด้วยสีพาสเทล
ในขณะที่เมืองอื่นๆ ยังคงตามหลังอยู่มาก คิมกลับทุ่มเททรัพยากรของเขาไปที่เมืองหลวง โดยวางตำแหน่งเปียงยางเป็นต้นแบบของการพัฒนาเมือง ภายใต้การปกครองของคิม เกาหลีเหนือได้เปิดอาคารผู้โดยสารแห่งใหม่ที่สนามบินนานาชาติของเมือง ปรับปรุงสถานีรถไฟใต้ดิน และเปิดสวนสนุกแห่งใหม่
ปีที่แล้ว คิมได้สร้างย่านที่อยู่อาศัยใหม่หลายแห่งในเขตชานเมือง เขากล่าวว่าจะมีบ้านใหม่ 50,000 หลังภายในปี 2568 ซึ่งเป็นวันครบรอบ 80 ปีของงานเลี้ยง เพื่อช่วยบรรเทาปัญหาการขาดแคลนที่อยู่อาศัยและทดแทนบ้านเก่าของเมือง หลายห้องเป็นอพาร์ทเมนต์ระดับไฮเอนด์ที่มอบให้กับชนชั้นสูงด้วยความหวังที่จะรักษาความภักดีของพวกเขาไว้
การปฏิรูปเหล่านี้ไม่ได้ช่วยปรับปรุงโอกาสทางเศรษฐกิจของประเทศเลยแม้แต่น้อย
เกาหลีเหนือหลุดพ้นจากหายนะจากความอดอยากในช่วงปี 1990 ซึ่งเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 1.2% ต่อปีระหว่างปี 2012-2016 ตามรายงานของสำนักงานสถิติของเกาหลีใต้ แต่นั่นเกิดขึ้นก่อนการคว่ำบาตรและการแพร่ระบาด
เศรษฐกิจเริ่มหดตัวอีกครั้งในปี 2560 ไม่มีการสร้างเขตเศรษฐกิจตามแผนของคิม
เมืองตากอากาศที่สร้างขึ้นเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวต่างชาติยังคงสร้างเสร็จหรือว่างเปล่าเพียงครึ่งเดียว
เมื่อปีที่แล้ว คิมเตือนถึงวิกฤตการณ์ด้านอาหารที่อาจเกิดขึ้น และเรียกร้องให้ประชาชนของเขาเตรียมพร้อมสำหรับช่วงเวลาที่ยากลำบากในอนาคต เขายังบอกให้เตรียม “รัดเข็มขัด” กันใหม่
ติดตามเงิน
เพื่อรักษาสัญญา คิมต้องการเงินสดอย่างเร่งด่วน เขาบอกกับรัฐสภาในเดือนกันยายนว่างานที่สำคัญที่สุดของรัฐบาลคือการแก้ปัญหามาตรฐานการครองชีพของประชาชน การทดสอบขีปนาวุธในปีนี้ทำให้เกาหลีเหนือเสียเงินหลายร้อยล้านดอลลาร์ ตามการประมาณการของนักวิจัยชาวเกาหลีใต้และอเมริกา
ตัวเลือกของเขาลดน้อยลง การขาดดุลการค้ารวมกันของประเทศ — ช่องว่างระหว่างสินค้าและบริการที่นำเข้าและปริมาณที่ส่งออก — มีมูลค่าประมาณ 8.3 พันล้านดอลลาร์ระหว่างปี 2560 ถึง 2564 แม้แต่การแยกตัวประกอบการลักลอบขนถ่านหิน การขายสิทธิในการจับปลา การขโมยสกุลเงินดิจิทัลและกิจกรรมที่ผิดกฎหมายอื่น ๆ การค้า การขาดดุลอาจยังคงมีมูลค่าอย่างน้อย 1.9 พันล้านดอลลาร์ ตามการระบุของนักวิจัยจากสถาบันยุทธศาสตร์ความมั่นคงแห่งชาติ ซึ่งเป็นคลังความคิดที่สังกัดหน่วยข่าวกรองแห่งชาติของเกาหลีใต้
ระบอบการปกครองของคิมกำลังพยายามอย่างมากที่จะดูดซับเงินตราต่างประเทศจากประชาชนให้ได้มากที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากชาวเกาหลีเหนือที่สะสมเงินออมดังกล่าวด้วยการลักลอบนำเข้าสินค้าจากจีน
ประเทศนี้ได้ปราบปรามการใช้เงินดอลลาร์สหรัฐในตลาดที่ไม่ใช่ของรัฐ เพื่อบังคับให้ผู้คนเปลี่ยนเป็นสกุลเงินท้องถิ่น เจ้าหน้าที่หน่วยสืบราชการลับของเกาหลีใต้กล่าวว่า บริษัทแลกเปลี่ยนเงินที่ไม่มีใบอนุญาตถูกประหารชีวิตเนื่องจากขัดขวางอัตราแลกเปลี่ยน รัฐบาลได้สนับสนุนให้ผู้คนฝากเงินดอลล่าร์ในธนาคารเพื่อให้อยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐ
เพื่อดึงดูดผู้ใช้เงินออมจากต่างประเทศ ห้างสรรพสินค้าจึงเต็มไปด้วยสินค้านำเข้า เช่น นาฬิกาข้อมือ Rolex และ Tissot กล้องดิจิตอล Sony และ Canon รวมถึงเครื่องสำอาง Dior และ Lancôme ซึ่งเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยทั้งหมดที่ถูกแบนภายใต้การคว่ำบาตรของสหประชาชาติ
การขายโทรศัพท์มือถือและเวลาออกอากาศยังกลายเป็นธุรกิจที่ร่ำรวยสำหรับรัฐบาลของคิม เชื่อว่าชาวเกาหลีเหนือมากกว่า 1 ในทุกๆ 5 คนมีโทรศัพท์มือถือ
โทรศัพท์มือถือหลายรุ่นซึ่งประกอบในเกาหลีเหนือพร้อมส่วนประกอบนำเข้าจากจีน วางจำหน่ายและโฆษณาทางโทรทัศน์ของรัฐ พวกเขามีพจนานุกรมที่ติดตั้งไว้ล่วงหน้าและการโฆษณาชวนเชื่อของรัฐ แต่ยังมีแอพสำหรับการนำทางการจราจรและเกมรวมถึง Super Mario และ Angry Birds rip-offs และแม้แต่แอพที่สัญญาว่าจะไล่ยุงด้วยเสียง